In 2015 stopte Oud Sluis en nam ik na 6 jaar afscheid van Sergio Herman. Het was een logische stap om daarna zo snel mogelijk wijn te gaan maken. Dit keer koos ik Swartland, Zuid-Afrika. Dat is voor mij hét gebied met verreweg de meest inspirerende wijnmakers. Al jarenlang schonk ik hun wijnen met liefde in de toprestaurants waar ik werkzaam was. De puurheid van dit authentieke wijngebied lag in het verlengde van mijn eigen levensmotto: ‘Wijnmaken doe je met je hart en niet volgens de regels’. Ik kwam terecht bij één van de befaamde Swartland Cowboys: Johan Meyer. Hij nam me op sleeptouw en in dat jaar mocht ik voor het eerst mijn eigen wijn maken van mijn lievelingsdruif: De Mourvèdre. Helaas brandde de ruimte waar deze wijn (genaamd ‘De Wortel’) opgeslagen was af. Nu zijn er nog maar 72 flessen over, maar die houd ik lekker voor mezelf!

 

Deze gebeurtenis heeft me niet ontmoedigd. Integendeel, het heeft me juist geïnspireerd door te gaan met de soms ondankbare job als wijnmaker. Sinds 2016 produceer ik daar mijn eigen wijnen onder de naam ‘Lotte Wolf: Touch of Dutch’. Ik ben nog steeds sommelier bij Sofitel Legend the Grand, Bridges, dus kan er helaas niet het hele jaar zijn, maar gelukkig is het in Zuid-Afrika heel normaal om wijngaarden te leasen. Dit komt omdat je eigenlijk alleen maar grote kavels kan kopen en niet kleine stukjes wijngaard. Gelukkig heb ik goede connecties, dus kan ik makkelijk aan mooie druiven komen. In 2016 heb ik drie wijnen gemaakt die je eigenlijk gedurende een mooi diner zou kunnen drinken: Een Semillon bij je voorgerecht, een lichte Grenache voor je tussengerecht en dan een wat zwaardere Mourvèdre-Cinsault blend voor je hoofdgerecht. Misschien krijg ik het voor elkaar nog een zoete wijn te produceren voor het nagerecht.. Ik ga het wellicht proberen in 2020, ik doe mijn best!

 

Mijn voorliefde voor natuurlijk gemaakte wijnen komt niet uit de lucht vallen: ik drink zelf mijn wijnen namelijk het liefst Unfined en Unfiltered. Alles puur natuur, spannende wijnen met een mooi verhaal, dat altijd begint in de wijngaard. Uiteraard zonder toevoeging van chemicaliën en pesticiden, met de druif zelf als hoofdrolspeler.

 

Ik hoop jullie te kunnen overtuigen van mijn visie.. Proef het zelf! Tjorts! Geluk en Gesondheid! Proost!!!

 

 

ONKRUID VERGAAN NIE

Onkruid vergaat niet... Mijn levensmotto!
Maar ook het motto van deze druif, want de Semillon geeft wijnen die vaak tientallen jaren kunnen ouderen. Het is in mijn visie een beetje ondergeschoven kindje. Maar eentje met enorme potentie en misschien juist daardoor mijn favoriete druif. Het geheim van een eeuwige jeugd! De regio Hemel en Aarde Ridge (waanzinnig mooie naam) ligt in Hermanus, een uur rijden ten Oosten van Kaapstad. Hier bevinden zich mijn Semillon wijngaarden. Het is hier iets koeler omdat het dichtbij zee ligt. De bodem is een combinatie van een ijzerhoudend roodkleurig gesteente, genaamd Koffieklip en Koue Bokkeveld Shale. De wijn heb ik gemaakt in mijn kelder in Stellenbosch. Ik plukte de druiven ‘s ochtends vroeg, perste ze in de winery en heb ze daarna laten rusten in houten vaten van 300 liter. Pas na negen maanden heb ik de wijn gebotteld, met een klein beetje sulfiet om de grote oversteek naar Nederland vlekkeloos te laten overleven. Alles geheel volgens mijn wijnmaak-filosofie: Unfined en Unflitered. De wijn is een kameleon bij veel visgerechten: Probeer maar eens gerookte makreel of zalm. Maar bij een stukje gebakken tong houdt ie zich ook goed overeind.

 

 

 

KING ARTHUR

Een rasechte Swartland Grenache en tevens een hommage aan mijn oom Peter Arthur die in 2016 overleed. Mijn oom was een beetje als de Grenache: Gesloten, maar open wanneer ik hem nodig had. Net als deze wijn een man met veel diepte en laagjes.
De wijngaarden liggen in het hart van Swartland, op een zeer warme helling van schist-bodem. De ideale condities voor de zon-minnende Grenache. Ik heb de extractie van de wijn beperkt door één keer per dag met mijn blote voeten de hoed onder te trappen. De Grenache heeft altijd iets meer tijd om los te komen, dus ik heb de druiven lang laten inweken. Na een paar weken opende hij zich en leefde helemaal op.

Ik heb een elegante wijn ervan gemaakt. Eentje om te schenken bij rijkere visgerechten of lichte vleesgerechten.

 

 

DIE BASTAARD

Die Bastaard, voor mij hét vuilnisbakken-hondenras. Ik ben met dit soort honden opgegroeid: Doen waar ze zin in hebben, lekker recalcitrant. Eigenlijk net als deze wijn. De bodem is een combinatie van Koffieklip (ijzerhoudend steen) en decomposed graniet (het oudste gesteente van de wereld). Voor de beide duivenrassen eigenlijk de allerbeste bodem. Door het droge jaar 2016 waren alle druiven erg klein. Daarom koos ik voor deze blend, die nog niet vaak gemaakt was in de regio. Ik heb ze samen laten fermenteren en daarna, door met eigen voeten te trappen, de hoed niet droog laten worden. Het resultaat mag er zijn. De samenspelende aroma’s van de beide druivenrassen is magisch. Daarom de naam Die Bastaard. Twee druivenrassen die “niet bij elkaar horen” samengevoegd. Ik ben er enorm trots op!